رایجترین سیستمهای تعلیق در صنعت اتومبیل
مهندسان دینامیک خودرو برای گزینش نوع دشوارافزار آیتم استعمال در سیستم تعلیق خودروها عمل رنج را پیشرو داراهستند. لوازم یدکی برلیانس این مهندسان میبایست در چارچوب محدودیتهایی کار نمایند که بوسیله عواملی زیرا فضای مایحتاج، دارایی و ساختمان وسیله نقلیه به آنان دیکته میشود. امّا پیکربندی و اصلاحات متعددی می بایست در این باره شکل بگیرد. بعداز تودهآوری دادههای دستگاه ویژه آزمایش سیستم تعلیق، غرضگذاری K&C برای خودروها تعریفوتمجید می شود.
آنگاه این مهندسان با طراحان «سیستم تعلیق» گرد هم عده می گردند تا الگوهای فضایی جلو و عقب را به خواسته نیل بهاین هدف ها بهوجود آورند. آنها بهاین مراد نقاط اتصال، مشقت بوشینگها، پیاده سازی لینک و پیوندها و بازوها و دیگر متغیرها را تغییر تحول میدهند. در پی، پنج مثال از رایجترین اشکال ساختار سیستم تعلیق را که در خودروهای مدرن یافت می شوند را مرور می کنیم.
اَکسل صلب
به کارگیری از بدنه اَکسل برای جانمایی چرخها می تواند به اندازه عمر این ایده، دوام داشته باشد و شاید به همین ادله میباشد کهاین تکنولوژی بعدازظهر گاوآهن همچنان در آفرودها، پیکاپها و وسایل نقلیه تجاری آیتم به کار گیری قرار می گیرد. امّا این سیستم یک نقص بدیهی و پرنور دارااست؛ اینکه هر ناهمواری در جلوی یک چرخ، بر چرخ دیگر نیز تأثیر میگذارد. هنگامی یک «اَکسل صلب» دو چرخ متحرک از یک وسیله نقلیه را به هم متصل مینماید، محورهای اَکسل، دیفرانسیل و مجموع نصیبهای بدنه اَکسل نسبت به نیروی وزن برخورد نماد می دهند و در فیض، این فرمان بر چگونگی سواری مفید میباشد؛ جایی که جابجایی نیروی اَکسل به باطن کابین ذیل حالت عجلهگیری و ترمز، بهویژه در وسایل نقلیه با گشتاور فراتر، با شدت بیشتری شکل می گیرد.
بازوهای کنترلی
یک جفت بازوی جانبی که برخی اوقات به آن ها دوجناغی یا این که بازوی A نیز گفته میشود، در دست گرفتن بهتری در هنگام تکان نسبت به پیکربندی «استرات» در سیستم تعلیق مهیا مینمایند. یکیاز مزیّتهای این سیستم در آن میباشد که ارتفاع بازوی بالایی از بازوی پایینی کوتاهخیس میباشد تا بهاین وسیله یک جهتگیری با صرفه برای سطح تماس تایر در هنگام گردش بدنه تولید خواهد شد و در فیض، چسبندگی جانبی بیشتری آماده شود. همینطور بازوهای در دست گرفتن نسبت به سیستم تعلیق استرات، نیاز به طول کمتری دارا هستند و از این رو، بهراحتی میاقتدار از آنان در پایین کاپوتهای با طول کوتاه در خودروهای اسپورت نظیر آکورا NSX و شورولت کوروت استفاده نمود.
مولتیپیوند یا این که یک سری اتصالی
بیشترین نازکی و انعطافپذیری در پیکربندی سیستم تعلیق از مخلوط لینک و پیوندها و بازوها، یا این که به عبارت خوب، 5 پیوند مجزّا نتیجه ها می شود. یک کدام از الگوهای رایج دراین باره، به کارگیری از سه اتصال جانبی برای حالت پهلو به پهلوی چرخ، یک اتصال طولی برای محدوده حرکتی جلو و عقب، و یک اتصال در دست گرفتن پنجه میباشد. این اتصال در دست گرفتن پنجه، موجب مهار سیستم تعلیق گردیده و در دست گرفتن دستور را تسهیل مینماید. شیوه چندین اتصالی حالت را برای داشتن رنج جانبی فراتر آماده مینماید. همینطور پیکربندی مولتیلینک و پیوند می توانند برای مقاومت عالی در مقابل شیرجه و اسکات، به ترتیب در مواقع ترمزگیری و عجله، پیاده سازی شوند. به عبارت معمولی، به کار گیری از سیستم تعلیق مولتیلینک و پیوند منجر میشود که بیشترین تفکیک دربین هندلینگ و چگونگی سواری بهوجود آید.