آشنایی با اجزای کمک فنر
امداد فنر در ظواهر استوانهای عموما فلزی میباشد که از قطعات مختلفی ساخته شده میباشد. لوازم یدکی برلیانس این قطعه که در واقع پمپی سیال میباشد دارنده اجزایی درونی و بیرونی میباشد. برای ادراک بدون نقص و خوب طریق کوشش این قطعه عالی میباشد که اجزای آن را بدون نقص بشناسیم. این اجزا عبارتند از:
ضربه گیر: خواص ارتجاعی داراست و بازدارنده جابجایی ضربات به گرایش یاری می گردد. گاهی خویش در یک محیط فلزی دیگر قرار میگیرد.
رغبت امداد: میلهای فولادی که در میانه محیط سیال قرار میگیرد و از پیستون عبور مینماید. این میله که تمایل پیستون یاری فنر نیز نامیده میگردد در صدر به توپی وصل میباشد.
شالوده امداد: بخش تحت محیط سیال درنظرگرفته شده و هنگام عده شدن یاری فنر بازدارنده از واکنش گرایش امداد به کف محیط میگردد.
سوپاپ: ترکهای کف پیستون میباشند که سیال از این شکافها فی مابین محیط بالایی و پایینی سیال تردد دارااست.
توپی رمز یاری: بخشی خارج از بدنه و حفاظ ضربهگیر میباشد و در بالای یاریفنر بوده که برای اتصال آن به شاسی بهشغل میرود.
پیستون: محیط سیال به دو بخش پایینی و بالایی تقسیم میگردد. پیستون میان این دو بخش قرار میگیرد.
محیط سیال: محیطای که سیال یاریفنر را در خویش مکان می دهد. بخش پایینی آن باطن بخش بالایی جنبش مینماید و بالا و زیر میرود.
ماده سیال: این ماده به دو شکل گاز و یا این که مایع به کار گیری میگردد.
نصیب بیرونی و ظاهری یاری فنر ممکن میباشد انواع متفاوتی داشته باشند ولی اجزای داخلی عموما به همین صورت میباشند.
شیوه همت یاریفنر
هنگام رانندگی و عبور از ناهمواریها، اولی سطح تماس خودرو با جاده یعنی چرخهای خودرو میباشد که زیر تأثیر قرار گرفته و در گیر ارتعاشاتی شدید یا این که خفیف بسته به وضعیت و بزرگی دستانداز میشوند. این ارتعاشات به فنر منتقل و سبب به فشرده و رها شدن آن می گردد. انرژی نتایج از این تغییرو تحول در فنر از روش توپی رمز امداد فنر، به آن منتقل میشود، بعد به گرایش یاری که به توپی وصل میباشد و از روش آن به پیستون یاریفنر منتقل میگردد. پیستون با اخذ این ضربات و انرژی آنها، سیال (که معمولا روغن میباشد) را متراکم و فشرده مینماید. هر یکسری واحد سنجش این تراکم بهادله خواص تراکمناپذیر سیال خیلی زیاد وجود ندارد البته همین مقدار معدود نیز تا حدی شدت ضربه را کاهش می دهد. برای افزایش عملکرد یاریفنر، سیال میان دو نصیب بالایی و پایینی محیط سیال، حرکتی در دست گرفتن گردیده داراست. این جنبش که بهرنج جاری ساختن میگردد از سوپاپهای پیستون شکل می گیرد و نصیب بیشتری از نیرو را به خویش جذب و به گرما تبدیل مینماید. ازآنجاکه سوپاپها ریز میباشند مقدار روغن روان دربین دو نصیب محیط نادر و عبور آنان چندان ریلکس وجود ندارد. این عبور دشوار فشار ناشی از بالا و زیر رفتن پیستون را تا حد متعددی دفع و شدت حرکات تمایل امداد و پیستون و در پی تمام دسته امداد فنر و فنر را در دست گرفتن مینماید. این مراحل کاهش فشار ضربات به بدنه و به تبع آن به سرنشینان را به دنبال داراست.
در توضیحی ظریفخیس جنبش امداد فنر به دو شکل تراکمی و انبساطی شکل می گیرد کهاین دو شرایط بر مبنای تکان پیستون آن معلوم میگردد. بنابراین که هنگام زیر رفتن پیستون در تاثیر نیروی وارداتی به آن از سوی گرایش امداد، سیال که ذیل پیستون قرار گرفته، متراکم می گردد و سیکل یا این که تکان تراکمی یاری فنر شکل می گیرد. ولی در تکان و یا این که سیکل انبساطی عکس این جنبش رخداد میفتد. یعنی پیستون بهسمت بالای محیط سیال تکان کرده و سیال در بالای آن متراکم می شود. عموما مقاومت در حین سیکل انبساطی بیشتراز سیکل تراکمی میباشد. به این ترتیب سود می گیریم که سیکل تراکمی وزن نامعلق خودرو را در اختیار گرفتن و سیکل انبساطی در دست گرفتن وزن آویزان آن را بر ذمه دارااست. معیار مقاومت یاری فنر در قبال نیروی فنر به دو برهان تحت بستگی داراست:
تعداد و سایز سوپاپها
شدت و تعداد دستاندازهای جاده (سرعت سیستم تعلیق)