لوازم یدکی ماشین چینی

ماجرا‌های متفاوتی از رفتار او‌لین سپر در صنعت خودروسازی گفته میشود، ولی او‌لین سپر گزینه استعمال در خودرو مرتبط با سال‌های ابتدایی صنعت خودروسازی میباشد که تاریخ آن به سال 1897 میلادی گشوده‌می‌شود. یدکی جیلی جورج آلبرت لیان (G.A. Lyon) آمریکایی، او‌لین کسی بود که ایده نصب یک قطعه فلزی در جلو و عقب وسایل نقلیه به ذهنش خطور کرد. هر که بعد ها در صنعت خودروسازی، اختراعات دیگری زیرا پوشش فلزی تایر زاپاس، روکش‌های فلزی و پلاستیکی سپید رنگ در تایرهای به دور سپید و قالپاق تزئیناتی از مال استیل ضد زنگ را نیز در کارنامه خویش دارااست.

البته او‌لین سپری که به واقع برای جذب ضربان نتایج از تصادف خلق و خوی شد، مرتبط با سال 1901 و به همت فردریک سیمز (Frederick Simms) بریتانیایی بود که از قطعات پلاستیکی ساخته شد. وی توانست در سال 1905 ایده خویش را به طور رسمی به تصویب برساند.

در دهه 1910 میلادی سپر خودروها بیشتر مشابه به یک قطعه فلزی تعالی بودند که تحت عنوان آپشنی اضافه بر خودروهای تولیدی به شغل گرفته می‌شدند و وجود و نبود آن ها از التفات چندانی منتفع خلا. در دهه 1920 میلادی، طراحان صنعت خودرو، سپر را تحت عنوان یک المان تزئیناتی در ظواهر خودرو پذیرفتند و با ایفا پیاده سازی‌های متمایز و مختلف، عملکرد کردند تا این نصیب سربار را تحت عنوان عضوی از بدنه خودرو به خریداران زور نمایند. با ورود به دهه 1930 میلادی و اشاعه یافتن نحوه‌های معمولی‌خیس آبکاری فلز، سپر خودرو به یک قسمت مهم و اساسی در قضیه تزئینات کرومی اتومبیل بدل شد. اگرچه این خط مش تا دهه 1940 میلادی همچنان پیاده شد، ولی سپرها هنوز نقش چندانی در جذب و حتی دفع ضربات وارده به خودرو نداشتند و بیشتر تحت عنوان یک تیرآهن خوشگل بازی نقش می‌کردند.

همت سپر ماشین در دهه 1950 میلادی با دخالت طراحان و خودروسازان آمریکایی نقش برجسته‌تری به خویش گرفت، چراکه درین دهه هر خودروساز مدل پیاده سازی خاص و منحصر به فرد به خویش را برای پیاده سازی سپرهای خویش به فعالیت گرفتند که اکنون معرف مارک و به نوعی امضای آن خودروساز به اکانت می‌آمدند. شاید شایسته ترین نمونه‌ در این مورد سپر خودروهای گران قیمت مانند کادیلاک الدورادو 1953 باشد. در اولِ دهه 1960 میلادی و تغییر تحول شگرفی که در مدل پیاده سازی جهانی خودروها ساخت شد، قطعات پلاستیکی به پشت سپرها افزوده شد که در کشور ایران به فیلر سپر (Filler/به معنای پرکننده) شناخته میشود. وظیفه فیلر لبریز کردن خلأ حد فاصل پشت سپر تا بدنه خودرو بود تا ظواهر خودرو جلوه‌ای خیره کننده و غریب به خویش نگیرد.

تا سال 1959 میلادی، اعتقاد عامه مردم آن بود که هرچه سپر خودروها سفت‌خیس باشد، خودرو و سرنشینان آن ایمن‌خیس خواهند بود. این اعتقاد و باور خطا بعد ها و از روش مطالعات عملی به طور کامل رد شد و فیض آن به پیاده سازی نقطه باخت (Crumple Zone) در شاسی خودروها انجامید که تحت عنوان یکی‌از حیاتی‌ترین محل‌های جذب ضربات و یک کدام از مهمترین فاکتورهای ایمنی سرنشینان خودرو شناخته می‌گردد.

در انتهای دهه 1960 میلادی، کمپانی جنرال موتورز برای نخسین بار از سپر پلاستیکی در پونتیاک GTO رونمایی کرد که به جهت داشتن ساختاری منعطف، در قبال ضربات نسبتا ضعیف، عکس العمل بسیار نیکی به اکران می‌گذاشت. جان دلورین (John DeLorean/اختراع کننده، مهندس و نهاد‌گذار کمپانی خودروسازی DMC)، رئیس پیشرفت جنس پونتیاک در آن روزگار بود. وی در یک تبلیغ تلوزیونی مرتبط با پونتیاک GTO سبک 1968، با یک پتک فلزی سفت بر سپر این خودرو می‌کوبد در حالی که هیچ اثری از ضربه بر روی سپر ماشین مشاهده نمیشود. این تبلیغ بسیار معروف در آخر و عاقبت و آجل سپرسازی اثر شگرفی گذاشت به این دلیل‌که اکثری دیگر از خودروسازان از آن پس به به کار گیری از این متریال پلاستیکی در ایجاد کرد سپرهای خویش روی آوردند.