لوازم یدکی ماشین چینی

قبل از ابداع خودرو، اشخاص سوار بر کالسکه مهاجرت می‌کردند و اسب‌ها، وظیفه تکان کالسکه را بر ذمه داشتند. این کالسکه فاقد کیف، صندوق یا این که هرگونه محیط‌ای برای مراقبت وسایل بودند. در اواخر قرن 19 میلادی و اوایل قرن 20 میلادی، ماشین‌ها به‌تدریج دوست داستنی شدند، اما در پیاده سازی آنها نیز اثری از صندوق عقب خلا، لااقل خیر صندوق عقبی که مشابه به مثال‌های مدرن باشد.

لوازم یدکی چانگان  در مشهد 

رانندگان، صندوقی را به نصیب عقب ماشین وصل می‌کردند و وسایل ضروری را داخل آن می‌گذاشتند. به این ترتیب، واژه و کلمه «صندوق عقب» پدیدآمد. ورژن‌های ابتدایی صندوق عقب، به صورت سفارشی و بسته به نوع خودرو ساخته و در نصیب عقب جاسازی می‌شدند. طبق گزارش‌های به‌دست‌آمده، یک کمپانی صندوق‌ساز فرانسوی به اسم Moynat پیشگام تشکیل داد صندوق عقب برای ماشین‌های متعدد بود و کاربردی‌ترین و توسعه یافته‌ترین صندوق‌ها را ساخت‌و‌ساز میکرد. ولی چه مجال صندوق عقب با خودرو یکدست‌سازی شد؟ خودروسازان آمریکایی مثل بیوک و دوزنبرگ، اولیه خودروسازانی بودند که صندوق را به بخش عقب ماشین افزودند. هرچند صندوق عقب در‌این خودرو یک طرح ابتدایی و جدا از هم از بدنه بود. اولیه مثال‌های یک دست‌سازی صندوق عقب با خودرو در دهه 1930 میلادی ظواهر شدند. سبک 1934 سدان بیوک Club و سبک 1936 کابریولت مرسدس بنز 500K جزو اول ماشین‌هایی می باشند که صندوق عقب با بدنه آنان یک دست‌سازی گردیده بود. همچون اکثری از خودروهای مدرن، صندوق عقب ماشین عمدتا در بخش عقب قرار داشت و دارنده یک سرپوش یا این که درِ قفل‌شدنی بود که فضای کافی برای جاسازی چمدان‌ها و وسایل مورد نیاز را مهیا میاورد. این در که به سمت بالا گشوده میشد، در آجل نیز به همین صورت باقی ماند و در دهه‌های آجل صرفا بهبودهایی روی آن شکل گرفت.