لوازم یدکی ماشین چینی

اگرچه امروزه سنسور پارک، به صورت سنسور پارک عقب یا این که سنسور پارک جلو یا این که ترکیبی از هردو، تحت عنوان یک خصوصیت استاندارد در بخش اعظمی از خودروها مانند L7 Plus، FX، یا این که Bestune T77 شناخته می گردد، ولی تاریخچه آن به یک سری دهه قبلی بازمی‌شود.

لوازم یدکی برلیانس در مشهد

ایده اول سنسور پارک در دهه 1970 میلادی به وسیله یک دکتر معالج انگلیسی به اسم پزشک تونی هیز مطرح شد. دکتر معالج هیز که خویش نابینا بود، درپی راهی برای امداد به اشخاص نابینا برای تشخیص سختی ها دور و اطراف خویش بود. وی در غایت برنده شد سیستم سنسور دنده عقب را خلاقیت نماید. البته فناوری سنسور پارک نخستین دفعه در دهه 1980 میلادی بوسیله کمپانی‌های پیشرو در صنعت خودروسازی به‌فعالیت دریافت شد.

دهه 1980: کمپانی‌های لوکسی مانند مرسدس بنز و بی‌ام‌و از او‌لین خودروهایی بودند که‌این فناوری را به فعالیت گرفتند. در‌این مرحله، سیستم‌های پارک عمدتاً صوتی بودند و داده ها محدودی ارائه می‌دادند.
دهه 1990: با بسط در میکروالکترونیک و حسگرها، سنسورهای توسعه یافته‌خیس با تمرکز فراتر عرضه شدند.
دهه 2000: سیستم‌های سنسور پارک هم پا با دوربین‌های حامی ادغام شدند و تجربیات کاربری را بهبود بخشیدند.
دهه 2010 به سپس: سنسورهای پارک به یک خصوصیت استاندارد در اکثری از خودروهای اقتصادی تبدیل شدند و با سیستم‌های هوشمند دیگری مثل پارک اتوماتیک مخلوط شدند.
در بالا، سنسورهای پارک به طور جدا و تحت عنوان یک امکانات جانبی برای خودروها عرضه می‌شدند. ولی با ارتقاء درایت از عنایت ایمنی در رانندگی و بسط فناوری، خودروسازان تبارک آغاز به تعبیه سیستم سنسور پارک عقب و سنسور پارک جلو تحت عنوان یک خصوصیت استاندارد در خودروهای خویش کردند. در دهه‌های اخیر، سنسورهای پارک گونه های خودرو مانند VGV U75+ یا این که Jetta VS 5 به صورت قابل توجهی بهبود یافته‌اند. امروزه، ضمن سنسورهای صوتی، از دوربین‌های عقب و سیستم‌های راداری نیز در کنار سنسورهای پارک به کار گیری میشود تا به راننده یک مشاهده کرد بدون نقص از گوشه و کنار محیط خودرو ارائه دهد.