آیا تست شتاب خودروها با تقلب انجام میشود؟
آحاد مجال‌هایی که کمپانی‌ها چهت نیل خودروهایشان از سرعت صفر تا 100 کیلومتربرساعت اعلام می‌نمایند، لاف میباشد!
یکی‌از مهم‌ترین معیارهای سنجش سرعت یک خودرو، عجله‌اول یا این که خوب میباشد بیان‌کنم، دوران مجال ما یحتاج چهت نیل از 0 به 100 کیلومتر بر ساعت میباشد. لوازم یدکی برلیانس عددی که حدودا تمامی دوست‌داران خودرو و خواننده‌های رسانه ما برای یافتن آن بین کلمه‌های دیگر کاوش می‌نمایند. در‌این مقاله میخواهیم به یک نکته حائض اهمیت درباره این عدد بپردازیم؛ چراکه آزمایش‌های عجله با تقلب ایفا میشوند و لزوما به معنای برتری خودروی با مجال کمتر نیستند.
ما بشر‌ها عشق و علاقه داریم چیزهای متفاوت را با هم مقایسه و آن گاه آنها‌را تیم‌بندی کنیم. با ایفا این شغل میتوانیم درباره عالی یا این که بدتر بودن چیزی گفت و گو کنیم و حتی درباره داشته‌های خویش و دیگری حیث بدهیم. در برهه‌ای مجال، فردی تصمیم گرفت فرصت مایحتاج چهت نیل تخت‌گاز 100 کیلومتر بر ساعت (به طور تقریب 62.14 مایل بر ساعت) را اندازه‌گیری نماید و با آن محصولش را تبلیغات نماید. این ایده عالی مشکلاتی را هم به‌یاروهمدم داشت.
خلل اولیه این بود که به استناد از خبرنامه‌های خودرویی ایالات‌متحده، این آزمایش از سرعت صفر کیلومتر بر ساعت شروع نمیشود؛ انگار که کسی بخواهد با به کار گیری از خط‌کش چیزی را اندازه‌گیری نماید ولی 3 سانتی‌متر اولِ آن را حذف نماید!
ریشه این داستان به مسابقات درگ گشوده میشود که سال‌های قبل از ابتکار سرعت‌سنج و GPS وجود داشت. برگزارکنندگان این رقابت‌ها برای چیدن دو مسابقه‌دهنده در یک خط مشخص و معلوم، از پرتو نور و روشنایی استعمال می‌کردند. بنابراین، هنگامی که لاستیک خودرو جلوی پرتو را می‌گرفت متوجه می‌شدند که در جای صحیح قرار گرفته میباشد. اختلال این نحوه این بود که تایمر هنگامی شغل خویش را استارت میکرد که لاستیک مسیر نوروروشنایی را گشوده می کرد؛ براین اساس چرخ تقریبا 30 سانتی‌متر جابه‌جا میگردد و عملا خودرو دیگر در موقعیت سکون قرار ندارد.
بدین ترتیب خودروساز می‌توانستند مجال از دست‌رفته بوسیله جنبش ابتدایی خودرو را هم حساب کنند ولی از ایفا این شغل جلوگیری کردند؛ زیرا در‌این‌حالت یک راننده می‌توانست آزمایش را خوب ایفا می‌بخشید یا این که فاکتور نخستین را در حیث نمی‌گرفت و مسئولان خودروساز را سنگ روی یخ میکرد. جنبش نخستین خودرو بسته به فاکتورهای مختلفی در میان 0.3 تا 0.4 ثانیه مجال می برد. این فرصت در عصر‌ای که خودروها نهایتا 100 اسب بخار بیشتر نداشتند چندان دارای اهمیت عدم وجود البته با وصال سوپراسپرت‌ها به عجله 2.5 ثانیه‌ای، روایت شکلی دیگر به خویش گرفت.
در همین راستا، مجلات و رسانه‌های خودرویی هر کاری می‌نمایند تا بتوانند شایسته ترین فرصت 0-100 کیلومتر بر ساعت ممکن را به دست بیاورند و از سایر سریع‌خیس باشند. خودروسازان هم از این قافله عقب نیستند و تا جایی از حد خویش بالاتر می روند که کامپیوترهای خودرو را به‌سیرتکامل‌ای اپ‌ریزی می‌نمایند که با تشخیص آزمایش 0-100، کوشش بهتری را به اکران بگذارد. خودروسازان این عمل را بهبود می‌نامند البته همگی میدانیم که چیزی جز تقلب وجود ندارد. صحیح مانند فاجعه فولکس‌واگن و دیزل‌گیت با این تفاوت که‌این‌توشه کسی به آن مداقه نمی‌دهد.
خودروسازان آنقدر بدین مجال کوتاه التفات می دهند که گاه کاری می‌نمایند که در کوشش حقیقی خودرو در دستان استفاده کننده مضایقه میگردد؛ مثال خوب آن هم یک خودروی موتور جلوی دیفرانسیل عقب با باکس‌دنده دستی میباشد که دنده نخستین آن محض رضای عجله اول خوب، تا سرعت 100 کیلومتر بر ساعت پاسخگو خواهد بود؛ درحالی‌که شاید در‌حالتی که از نسبت‌دنده کوتاه‌تری به کار گیری می کرد، فیض کاربرپسندتری می‌گرفت.